تا دلتان بخواهد، کشته مُرده و هوادار داشت! «حسن» را میگویم؛ والیبالیست مدرسه را.
اسم کوچکش «فریده» بود، ولی هیچکس فریده صدایش نمیزد. پایش که به زمین ورزش میرسید. طرفدارهایش مدرسه را روی سرشان میگذاشتند:
– زنده باد حسن!
– بِراووو…. حسن!
– حسن، بزن!
– حسن، بکوب!
– حسن…
در این پادکست، داستانی طنز از پروین علی پور میشنوید که در شمارۀ ۳۷۳ (فروردین 1400) ماهنامۀ سلام بچهها به چاپ رسید.
گوینده و سازندۀ این پادکست، المیرا شاهان است.