چون شب چهل و هفتم برآمد

 


شهرزاد گفت: ای مَلِک جوان‌بخت! رسولان تحفه‌ها و هدایا را به ملک نعمان تقدیم کردند که از جمله پنجاه کنیز رومی زرین‌پوش و پنجاه غلام که عباهای زیبا بر تن و کمربندهای زرین به کمر و هریک را حلقه به گوش و به هر حلقه گوهری بود که هزار دینار زر می‌ارزید، بود. ملک هدایا را قبول کرد و با وزیرانش به شور نشست که به این رسولان چه پاسخی بدهیم. وزیر کهنسال و با تجربه‌ای که وزیر دندان نام داشت رخصت طلبید و گفت: ای ملک! بهتر از آن نباشد که ما به کمک ملک فریدون برویم و ملک‌زاده شرکان را سپهسالار کنیم و من نیز با ملک‌زاده می‌رویم و خدمت می‌کنیم. این فکر بسیار سودمند و به عقل آسان آید. نخستین منفعت آن بود که…
ادامۀ قصه را گوش کنید.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

درباره سایت

از رنج زندگی، به ادبیات پناه آورده‌ایم؛ به واژه‌های خیال‌انگیز و آهنگین، به آه، نگاه و نگاره. به عشق، به مهر، به دوست داشتن…

پیوند دوستان

Copyright 2020 | Elmirashahan.ir | All Rights Reserved